Column SZVV scheidsrechter Arjan

Winnen willen, verliezen kunnen

Vanavond een leuke wedstrijd fluiten. Twee ploegen op het hoogste niveau van de SZVV en een goed gevulde tribune. Ik heb er zin in.
Ik wens de spelers een prettige wedstrijd en veel plezier en fluit voor het begin.
De wedstrijd start zoals verwacht. Twee fanatieke ploegen spelen gretig voor de winst en in de wil om te winnen wordt er hier en daar een overtreding gemaakt.
Het scoreverloop valt wat gelukkig uit voor de ene partij en daarmee wat ongelukkig voor de andere. De achterstaande partij ziet daarin echter een groot onrecht. Een combinatie van ongezond fanatisme en een gebrekkige spelregelkennis bij spelers en coach leidt tot commentaar over vermeend terug spelen, hands en voordeel. Gezien de emotie en de soms wat onbeholpen acties, volg ik het spel van dichtbij. Ik houd de wedstrijd bewust kort en geef regelmatig aan waarom ik fluit. Het helpt weinig. Zowel de coach als enkele spelers moet ik persoonlijk stevig aanspreken en een laatste waarschuwing geven voordat het gezeur stopt.
Natuurlijk doe ik ook niet alles goed. Een uitbal, een botsing tussen twee spelers en een overdreven valpartij waar toch een lichte overtreding aan vooraf blijkt te zijn gegaan, heb ik bijvoorbeeld niet goed ingeschat. Het heeft overigens geen invloed op het scoreverloop of de uitkomst van de wedstrijd.
Voor mij als scheidsrechter was het een intensieve wedstrijd, maar daar hou ik juist van. Ik ben tevreden hoe ik gefloten heb. Na afloop van de wedstrijd krijg ik de bevestiging van collega scheidsrechters die mij complimenteren met een prima wedstrijd. “Je hebt een rumoerige wedstrijd soepel tot een goed einde gebracht. Goed dat je het lef en de autoriteit hebt om op te treden. Dat was ook nodig.“
Nadat ik had gefloten voor het einde van de wedstrijd, steek ik het veld over naar de tijdwaarneming. Een speler van de verliezende partij loopt met een uitgestoken hand op me af. ‘Toch mooi dat na afloop de sportiviteit weer terug keert’, dacht ik en ik gaf de speler een hand. “Je bent echt de grootste lul die ik ken, als scheidsrechter”, beet hij me toe. Achter zijn hoofd zie ik de slogan van de sporthal: ‘ Winnen willen, verliezen kunnen’. Dat blijkt in de praktijk nog vaak lastig.