Column SZVV scheidsrechter Arjan

Respect

Ik ben scheidsrechter bij het 5e. Het ziet er uit als een echt vriendenteam. Zij stralen veel plezier uit tijdens het spelen van hun partijtje zaalvoetbal.
De tegenstander is een gevarieerd team uit Schagen. Technisch begaafde en snelle spelers. Kenmerkend aan het team is echter de behoefte bij de spelers om overbodige bewegingen te maken. Niet-effectieve schijnbewegingen, scharen als Piel is zijn beste jaren, pirouetjes en vooral ‘schijntrapjes’…
Zelf speel ik al meer dan 35 jaar zaalvoetbal. Een persoonlijke ergernis, zeker naarmate de jaren vorderen en ik steeds minder goed kan voetballen, is Galleryplay door de tegenstander. Dan laat mijn zelfbeheersing wel eens te wensen over, zeker als we achter staan.
Als de spits uit Schagen weer een provocerend schijntrapje doet voor de neus van de Wieringer verdediger, schiet het door mijn hoofd dat ik zelf regelmatig in zo’n situatie ‘een kaartje heb gepakt’. Uit frustratie speelde ik dan niet zelden man én bal.
Zo niet de mannen van het 5e. Zij lijken zich niets aan te trekken van de aanstellerige bewegingen van de tegenstander en blijven bewonderenswaardig rustig, ook als ze achter staan. Vrijwel zonder overtredingen spelen zij gewoon hun wedstrijdje. Dat wat mij zelden is gelukt, lijkt hen moeiteloos af te gaan. Respect!